“Het vreemde is dat de oerkip geen behoefte had aan gezelligheid, zij had een nestje in haar eentje. De hennen van nu hebben veel meer behoefte aan wat ze ‘gregarious nesting’ noemen, volgens Google Translate is dat letterlijk ‘gezellig’. Ze kruipen graag bij elkaar dus.” 
Anne van den Oever is onderzoeker bij Vencomatic, ze is onlangs gepromoveerd op het nestgedrag van vleeskuikenouderdieren. Eén van haar onderzoeken richtte zich op ‘gregarious nesting’ bij vleeskuikenouderdieren, bij leghennen was er al voldoende onderzoek naar gedaan.
Klik hier om het artikel van Anne in onze bibliotheek te bekijken (Engels)
Wat is ‘gregarious nesting’?
“Leghennen hebben een voorkeur om een nest in te gaan waar al hennen zitten, waarom weten we nog niet. Je ziet soms zelfs dat ze zo graag samen zitten dat de nesten overvol raken, vooral op bepaalde locaties als de hoeken. Omdat het nest dan te vol zit, kunnen leghennen die een ei willen leggen er niet meer bij en krijg je meer grondeieren. Bij vleeskuikenouderdieren was dat nog niet onderzocht.”
“Ik heb hier in 2018 onderzoek naar gedaan, tegelijk met mijn onderzoek naar pootgezondheid. Omdat het over verschillende onderwerpen gaat, heb ik twee artikelen geschreven. Uit mijn onderzoek bleek dat ‘gregarious nesting’ ook bij vleeskuikenmoederdieren veel voorkomt. Ik heb hennen van vijf verschillende genetische lijnen onderzocht, van twee lijnen gingen de hennen in de hoeken zitten en drie andere lijnen verdeelden zich over de nesten. Ik zag ook dat de groepen die zich slechter verdelen over de nesten méér grondeieren hebben, onafhankelijk van de genetische lijn.”
Wat heb je verder nog onderzocht?
“Ik heb ook gekeken naar het aantal wonden en de ‘bevedering’: hoe netjes is het verenkleed? We waren vooral benieuwd vanwege het gedrag van de hanen, bij het paren zijn ze agressiever omdat ze zijn gefokt op vleeskwaliteit. Ze beschadigen de veren van de hen en veroorzaken verwondingen, ze stappen met hun scherpe nagels boven op de hennen. Die paringen gebeuren vooral in het strooiselgebied, we vermoedden daarom dat de hennen daarom het strooiselgebied vermijden en het rooster op gaan.”
“Aan het einde van de ronde hadden vrijwel alle hennen ernstige veerschade, ze begonnen vaak zelfs kaal te worden. Eén derde had aan het eind van de ronde verwondingen, afhankelijk van de genetische lijn. De lijnen die meer verwondingen hadden, vermeden het strooiselgebied om de hanen te vermijden. Ze zaten vaker op de roosters, een soort blijf-van-mijn-lijf-huis dus. Het paren gaat blijkbaar niet zo relaxt.”
“Ik heb in een ander onderzoek ontdekt dat er nog niet iets is gevonden om de verdeling van de hennen in het nest te vergroten. Er is een ander ontwerp van het nest geprobeerd, bijvoorbeeld met schotjes, maar dat bleek niet te werken. Het afsluiten van de nesten werkt soms goed maar soms niet. Dat maakt het heel lastig, je kunt de hennen daar moeilijk in sturen blijkbaar. De behoefte aan gezelligheid zit in de kip van nu ingebouwd, dat kun je maar moeilijk veranderen.”
